To, co największe, najszybsze, najwyższe, najdziwniejsze i w ogóle – „NAJ”, zawsze aktywizowało ludzką wyobraźnię. Wreszcie w 1955 roku ukazała się pierwsza edycja – „Guinness Book of World Records” – informatora zawierającego udokumentowane rekordy świata, zarówno naturalne, jak i osiągnięte przez ludzi.
Tym, czym dla miłośników ekstremalnych wyczynów – „Księga Rekordów Guinnesa”, tym dla kolekcjonerów muszli morskich jest – „Registry of World Record Size Shells”, autorstwa sławy konchistyki amerykańskiej – Donalda L. Pisora.
Opracowanie to dziwne – suche i statystyczne, bez efektownych zdjęć muszli, nadto – wpędzające w kompleksy.
Przestudiowałem rzeczoną lekturę (listę – 11 500 gatunków morskich mięczaków) wnikliwie, aby zaprezentować świat „muszlowych gigantów”. Posłużyłem się jej czwartym wydaniem, z 2005 roku (9 500 gat.) oraz za sprawą Pana Andrzeja Jarzębowskiego („Neptunea”), wypożyczonym, najnowszym – piątym wydaniem z 2008 roku (11 500 gat.). Zważywszy, że publikowane aktualizacje muszlowych rekordów pojawiają się co trzy lata, to prezentowane dane zachowają swoją statystyczną aktualność do roku 2011 (w odniesieniu do upowszechnianego drukiem „Registry of W.R.S.S.”).
Autor „Registry of W.R.S.S.” – Donald L. Pisor z USA.
Zdjęcie z Paris Shell Show, 2006 pochodzi z albumu Carlosa Carvalho (I.K.M.M. „CONCHA”).
„Registry of Word Record Size Shells” – w szacie graficznej z 2005 oraz 2008 roku.
********************
Przygotowując niniejszy materiał korzystałem z merytorycznych konsultacji u Pana Andrzeja Jarzębowskiego, jak zwykle – zadziwiającego znawstwem tematu…!!!
Serdecznie dziękuję!
„CONCHA” :
Drogi Andrzeju, większość adeptów konchistyki polskiej orientuje się w najnowszych „dziejach” odnotowywania i rejestrowania muszlowych rekordów. Czy mógłbyś przybliżyć historię profesjonalnych publikacji dotyczących tego tematu?!
ANDRZEJ JARZĘBOWSKI :
Pierwsze wydanie ukazało się w grudniu 1964 roku pod tytułem: „Van Nostrand’s Standard Catalog of Shells”, nakładem wydawnictwa D.Van Nostrand Co.,Inc., Princeton, N.J.
Drugie wydanie ukazało się we wrześniu 1967 roku.
Trzecie wydanie w lutym 1978 roku (po 11-tu latach) ukazało się już nakładem American Malacologists, Inc. pod tytułem: „World Size Records, Standard Catalog of Shells”.
Następnie, aż do roku 1990 ukazywały się już tylko Suplementy (w formie kompletnych list):
Suplement 1: wrzesień 1978
Suplement 2: październik 1982
Suplement 3: styczeń 1985
Suplement 4: wrzesień 1990 (pod redakcją Roberta L.J. Wagnera i R. Tuckera Abbotta)
Aż do Suplementu 3 notowano jedynie rekordy muszli przekraczających 4cm.
W Suplemencie 4 obniżono tę granicę do 1 cala (2,54 cm), co spowodowało lawinowy przyrost wpisów z 1200 do 2318 pozycji. Dopuszczono także notowanie rekordów muszli lewoskrętnych oraz wszystkich rozmiarów porcelanek (nawet tych mniejszych od 1 cala).
W Suplemencie 4 na czele listy kolekcjonerów posiadających najwięcej zarejestrowanych rekordów stali:
1. Ed. Swoboda – 245 wpisów,
2. Victor Dan – znany dealer z Filipin – 156 wpisów,
3. W.D. Schroeder – 136 wpisów,
4. Don Pisor – znany dealer z Kalifornii – 134 wpisy,
Dla przykładu, Victor Dan miał wówczas w posiadaniu wszystkie zarejestrowane Hydatiny (4 gatunki), a Don Pisor wszystkie Volutoconusy (też 4 gatunki).
Po śmierci redaktorów „W.S.R.”, w roku 1997, nakładem Snail’s Pace Productions, San Diego, California, USA, ukazało się pierwsze wydanie „Registry of World Record Size Shells” pod redakcją Kima i Lindy Hutsell i Donalda L. Pisora (poświęcone pamięci Abbotta i Wagnera).
I wtedy zaczęła się prawdziwa rywalizacja. Ponieważ zrezygnowano z dolnego limitu rozmiarów notowanych gatunków (do 1997 był to jeden cal) oraz dopuszczono rejestrowanie także muszli najmniejszych (w niektórych tylko rodzinach) lista rekordów wzrosła do 4470!
Zmieniła się także światowa czołówka:
1. Victor Dan – 369 wpisów,
2. Don Pisor (redaktor naczelny) – 325 wpisów,
3. Manuel O. Montilla – znany dealer z Filipin, już nieżyjący – 158 wpisów,
4. Ed. Swoboda – 128.
…i potem na bliżej nie sprecyzowanej pozycji Pete Stimpson – 31 wpisów (to nazwisko cytuję, bo jego rola w dalszej rywalizacji jest Ci znana…).
Pan Andrzej przesłał mi także skany okładek wspomnianego, historycznego wydania: „World Size Records, Standard Catalog of Shells, 1978”…które według Niego posiadały ów – romantyczny „smaczek”…
A tak prezentowała się karta czołowa pierwszego wydania: „Registry of World Record Size Shells, 1997”…również ze zbiorów Pana Andrzeja Jarzębowskiego.
**********************
Tak oto poszukując udokumentowanych, największych muszli morskich świata przyjąłem zasadę, że warto przedstawić wszystkie gatunki morskich Mollusca, których muszle przekraczają granicę – 250,0 milimetrów długości.
Utworzyłem listę zawierająca 150 największych muszli morskich, którym przypisałem kolejne miejsca na liście muszli „rekordzistek” (114 miejsc ze względu na pozycje ex aequo).
O ile „czołówka” pozostaje niezmienna i wszystkim znana, to jednak miejsca dalsze bywają zaskakujące…Ale to dopiero wtedy, kiedy ujrzy się uporządkowaną listę „wapiennych gigantów”.
Najpierw jednak – „muszlowe podium” na zdjęciach!
***
MIEJSCE PIERWSZE
Tridacna gigas (Linnaeus, 1758).
Największy okaz jaki do tej pory zarejestrowano, pochodził z indonezyjskiej Sumatry i mierzył 1368,0 milimetrów. O kolejny rekord może być trudno, gdyż cała rodzina Tridacnidae, do której należy także ten gatunek przydaczni, objęta jest ochroną i trafiła na listę CITES. Prezentowany okaz pochodzi z Aquarium Finisterrae (Casa de los Peces), La Coruna, Hiszpania.(zdj. wikipedia)
***
MIEJSCE DRUGIE
Pinna nobilis Linnaeus, 1758.
Małż, który przez wieki dostarczał szlachetnego bisioru osiągnął rekord 970,0 milimetrów. Obecnie, coraz rzadszy w basenie Morza Śródziemnego także trafił na listę gatunków objętych restrykcjami wywozowymi. Na zdjęciu szołdra z Roemer- und Pelizaeus- Museum, Hildesheim w Niemczech. (zdj. www.rpmuseum.de)
***
MIEJSCE TRZECIE
Syrinx aruanus (Linnaeus, 1758).
Pośród mięczaków (Mollusca) plasuje się na miejscu trzecim, jednak pomiędzy ślimakami (Gastropoda) nie ma sobie równych.
***
NAJWIĘKSZE MUSZLE MORSKIE ŚWIATA
Tridacna gigas (Tridacnidae) – 1368,0 mm (Sumatra, 1963)
Pinna nobilis (Pinnidae) – 970,0 mm (Morze Śródziemne, 2003)
Syrinx aruanus (Melongenidae) – 772,0 mm (Australia, 1979)
Tridacna derasa (Tridacnidae) – 621,0 mm (Malezja, 1997)
Pleuroploca gigantea (Fasciolariidae) – 616,0 mm ( Floryda, 1982)
Pinna rugosa (Pinnidae) – 590,0 mm (Zach. Meksyk, 1973)
Melo amphora (Volutidae) – 550,0 mm (Zach. Australia, 1980)
Pinna bicolor (Pinnidae) – 550,0 mm (Filipiny, 2003)
Turbinella angulata (Turbinellidae) – 496,0 mm (Nikaragua, 1999)
Adelomelon beckii (Volutidae) – 494,5 mm (Brazylia, 1977)
Charonia tritonis (Ranellidae) – 490,0 mm (Filipiny, 2002)
Tridacna squamosa (Tridacnidae) – 476,0 mm (Tonga, 1988)
Siliquaria ponderosa (Siliquariidae) – 467,0 mm (Australia, 2002)
Hippopus porcellanus (Tridacnidae) – 463,0 mm (Morze Sulu, 2003)
Serpulorbis medusae (Vermetidae) – 460,0 mm (Tajlandia, 1992)
Melo miltonis (Volutidae) – 455,0 mm (Zach. Australia, 1984)
Melo umbilicatus (Volutidae) – 450,0 mm (Pn. Australia, 2002)
Atrina vexillum (Pinnidae) – 445,0 mm (Wietnam, 2006)
Brechites giganteus (Clavagellidae) – 437,5 mm (Japonia, 1988)
Hippopus hippopus (Tridacnidae) – 435,0 mm (Jawa, 2003)
Atrina vexillum (Pinnidae) – 432,0 mm (Japonia, 1992)
Tutufa bardeyi (Bursidae) – 427,0 mm (Wsch. Afryka, 2000)
Pleuroploca gigantea reevei (Fasciolariidae) – 426,0 mm (Floryda, 2002)
Hemifusus colosseus (Melongenidae) – 423,0 mm (Morze Chińskie, 2003)
Atrina maura (Pinnidae) – 422,0 mm (Costa Rica, 1965)
Pinna rudis (Pinnidae) – 421,0 mm (Senegal, 2002)
Atrina pectinata (Pinnidae) – 420,0 mm (Japonia, 1992)
Lambis truncata (Strombidae) – 419,0 mm (Ocean Indyjski, 2003)
Hemifusus tuba (Melongenidae) – 418,9 mm (Wietnam, 2006)
Turbinella laffertyi (Turbinellidae) – 418,9 mm (Mozambik, 1968)
Livonia nodiplicata (Volutidae) – 415,0 mm (Australia, 1998)
Busycon sinistrum (Melongenidae) – 413,5 mm (Floryda, 1993)
Hemifusus crassicaudus (Melongenidae) – 410,0 mm (Tajlandia 1992)
Cassis cornuta (Cassidae) – 410,0 mm (no data, 1997)
Cassis madagascariensis spinela (Cassidae) – 409,6 mm (Meksyk, 1976)
Pleuroploca princeps (Fasciolariidae) – 404,0 mm (Meksyk, 1966)
Turbinella scolymoides (Turbinellidae) – 404,0 mm (Meksyk, 1998)
Melo broderipii (Volutidae) – 402,5 mm (Filipiny, 1994)
Charonia lampas (Ranellidae) – 395,5 mm (Morze Śródziemne, 1995)
Pinna carnea (Pinnidae) – 395,0 mm (Brazylia, 2003)
Charonia tritonis variegata (Ranellidae) – 385,0 mm (no data, 2000)
Cymbium glans (Volutidae) – 385,0 mm (Senegal, 1999)
Adelomelon riosi (Volutidae) – 382,0 mm (Brazylia, 2001)
Strombus goliath (Strombidae) – 380,0 mm (Brazylia, 2003)
Melo melo (Volutidae) – 378,0 mm (Tajwan, 1997)
Livonia mammilla (Volutidae) – 372,0 mm (no data, 1997)
Fusinus caparti (Fasciolariidae) – 370,0 mm (Afryka, 1979)
Melo aethiopica (Volutidae) – 370,0 mm (Pd. Pacyfik, 1997)
Melo georginae (Volutidae) – 363,0 mm (Australia, 1998)
Cymbiola magnifica (Volutidae) – 361,0 mm (Australia, 1985)
Pinctada maxima (Pteriidae) – 359,3 mm (Filipiny, 1998)
Crassostrea gigas (Ostreidae) – 357,0 mm (U.S.A., Washington, 1951)
Lambis truncata sebae (Strombidae) – 355,0 mm (Filipiny, 2003)
Strombus gigas (Strombidae) – 352,4 mm (Haiti, 2001)
Magilus antiquus (Coralliophilidae) – 347,0 mm (Jawa, 2003)
Crassostrea gigas laperousii (Ostreidae) – 344,0 mm (Kalifornia, 1950)
Fusinus forceps (Fasciolariidae) – 344,0 mm (Morze Chińskie, 2004)
Pinna incurva (Pinnidae) – 344,0 mm (Tajlandia, 2006)
Chicoreus ramosus (Muricidae) – 342,0 mm (Filipiny, 1992)
Lambis chiragra (Strombidae) – 342,0 mm (Filipiny, 2003)
Atrina rigida (Pinnidae) – 340,0 mm (Floryda, 1994)
Fusinus longissimus (Fasciolariidae) – 340,0 mm (Wietnam, 2006)
Tutufa bubo (Bursiadae) – 337,0 mm (Somalia, 1979)
Turbinella pyrum (Turbinellidae) – 335,0 mm (India, 2001)
Tibia fusus (Strombidae) – 329,0 mm (Filipiny, 2005)
Tridacna maxima (Tridacnidae) – 329,5 mm (Wyspa Palmyra, 1965)
Spondylus varius (Spondylidae) – 323,3 mm (Indo-Pacyfik, 1977)
Charonia weisbordi (Ranellidae) – 323,0 mm (Brazylia, 2003)
Charonia lampas sauliae (Ranellidae) – 322,0 mm (Morze Chińskie, 2003)
Pteria penguin (Pteriidae) – 322,0 mm (Filipiny, 2004)
Tenagodus obtusus (Siliquariidae) – 321,0 mm (Morze Śródziemne, 1974)
Cymbium tritonis (Volutidae) – 319,5 mm (Zach. Afryka, 1997)
Cymbiola imperialis robinsona (Volutidae) – 316,0 mm (Filipiny, 1987)
Tonna galea (Tonnidae) – 315,0 mm (no data, 1991)
Fusinus undatus (Fasciolariidae) – 314,0 mm (Filipiny, 1999)
Malleus albus (Malleidae) – 314,0 mm (Filipiny, 1994)
Haliotis rufescens (Haliotidae) – 313,0 mm (Kalifornia, 1983)
Cassis tessellata (Cassidae) – 312,0 mm (Senegal, 1993)
Cymbium senegalensis (Volutidae) – 311,0 mm (Ivory Coast, 1982)
Atrina serrata (Pinnidae) – 310,0 mm (no data, 1939)
Brechites veitchi (Clavagellidae) – 310,0 mm (Australia, 2001)
Adelomelon simulatrix (Volutidae) – 307,0 mm (no data, 2002)
Tonna melanostoma (Tonnidae) – 307,0 mm (Okinawa, 2000)
Tonna olearium (Tonnidae) – 307,0 mm (Filipiny, 1960)
Pinna muricata (Pinnidae) – 305,0 mm (Okinawa, 1987)
Charonia lampas rubicunda (Ranellidae) – 300,9 mm (Filipiny, 2003)
Cassis tuberosa (Cassidae) – 300,8 mm (Haiti, 1976)
Argonauta argo (Argonautidae) – 300,0 mm (Australia, 1991)
Lambis lambis (Strombidae) – 298,0 mm (Australia, 2000)
Argonauta nodosa (Argonautidae) – 292,0 mm (Pd. Australia, 1977)
Streptopinna saccata (Pinnidae) – 292,0 mm (Filipiny, 1987)
Lambis wheelwrighti (Strombidae) – 291,2 mm (Filipiny, 2002)
Siliquaria angina (Siliquariidae) – 290,5 mm (Filipiny, 1999)
Vermicularia fargoi (Turritellidae) – 290,0 mm (Floryda,, 1980)
Crassostrea rhizophorae (Ostreidae) – 288,0 mm (Brazylia, 1997)
Patinopecten caurinus (Ostreidae) – 288,0 mm (Alaska, 1918)
Pleuroploca trapezium (Fasciolariidae) – 287,0 mm (Filipiny, 1992)
Busycon laeostomum (Melongenidae) – 286,0 mm (USA, 1960)
Entemnotrochus rumphii (Pleurotomariidae) – 284,8 mm (Tajwan, 2000)
Cymbium pepo (Volutidae) – 284,0 mm (Zach. Afryka, 1991)
Penion maximus (Buccinidae) – 283,0 mm (Tasmania, 1991)
Alcithoe benthicola (Volutidae) – 282,0 mm (Nowa Zelandia, 2000)
Atrina tuberculosa (Pinnidae) – 281,0 mm (Meksyk, 1961)
Busycon carica (Melongenidae) – 281,0 mm (USA, 1989)
Tutufa tenuigranosa (Bursidae) – 280,0 mm (Filipiny, 1998)
Busycon candelabrum (Melongenidae) – 279,0 mm (Meksyk, 1997)
Fusinus salisbury (Fasciolariidae) – 279,0 mm (Australia, 2000)
Fusinus colus (Fasciolariidae) – 277,6 mm (Filipiny, 1977)
Siliquaria armata (Siliquariidae) – 276,6 mm (Filipiny, 1998)
Adelomelon ancilla magellanica (Volutidae) – 275,0 mm (Argentyna, 2003)
Cymatium raderi (Fasciolariidae) – 275,0 mm (Brazylia, 2001)
Eufistulana mumia (Gastrochaenidae) – 275,0 mm (Tajlandia, 1992)
Fasciolaria tulipa (Fasciolariidae) – 275,0 mm (Floryda, 1975)
Neptuneopsis gilchristi (Volutidae) – 275,0 mm (Pd. Afryka, 1991)
Terebra maculata (Terebridae) – 274,0 mm (Filipiny, 1999)
Fusinus dupetitthouarsi (Fasciolariidae) – 273,0 mm (Costa Rica, 1988)
Cymatium ranzanii (Fasciolariidae) – 271,0 mm (Somalia, 1997)
Cymbiola magnifica evansi (Volutidae) – 271,0 mm (Australia, 2003)
Hemifusus ternatanus (Melongenidae) – 271,0 mm (Tajwan, 1997)
Hyotissa hyotis (Ostreidae) – 271,0 mm (Tonga, 2001)
Serpulorbis oryzata (Vermetidae) – 271,0 mm (Meksyk, 1961)
Melo nautica (Volutidae) – 270,6 mm (Indonezja, 2001)
Busycon perversum pulleyi (Melongenidae) – 270,0 mm (USA, 1984)
Malea ringens (Tonnidae) – 270,0 mm (Meksyk, 1986)
Lambis crocata pilsbryi (Strombidae) – 269,2 mm (Markizy, 2000)
Spondylus calcifer (Spondylidae) – 267,0 mm (Meksyk, 1977)
Crassadoma gigantea (Pectinidae) – 266,7 mm (USA, Kalifornia, 1972)
Ericusa sowerbi (Volutidae) – 266,0 mm (Pd. Australia)
Tonna cerevicana (Tonnidae) – 265,0 mm (Australia, 1860)
Fusinus oblitus (Fasciolariidae) – 265,0 mm (Tanzania, 2006)
Lambis chiragra arthritica (Strombidae) – 264,0 mm (Kenia, 2003)
Spondylus regius (Spondylidae) – 262,8 mm (Filipiny, 1986)
Scaphella dubia (Volutidae) – 261,0 mm (Zat. Meksykańska, 1996)
Scaphella dubia kieneri (Volutidae) – 261,0 mm (USA, 2003)
Malleus malleus (Malleidae) – 260,0 mm (Filipiny, 2003)
Tonna cepa (Tonnidae) – 260,0 mm (Filipiny, 1969)
Melongena patula (Melongenidae) – 259,0 mm (Meksyk, 1972)
Fusinus turris (Fasciolariidae) – 258,0 mm (Kalifornia, 1980)
Mytilus californianus (Mytilidae) – 258,0 mm (USA, Kalifornia, 1992)
Pinctada margaritifera (Pteriidae) – 258,0 mm (Filipiny, 2001)
Serpulorbis colubrinus (Vermetidae) – 258,0 mm (Filipiny, 1988)
Tonna variegata (Tonnidae) – 257,0 mm (Australia, 2001)
Crassostera virginica (Ostreidae) – 255,0 mm (USA, Kalifornia, 1953)
Haliotis fulgens (Haliotidae) – 255,0 mm (Meksyk, 1996)
Livonia limpusi (Volutidae) – 255,0 mm (Australia, 2003)
Conus pulcher (Conidae) – 254,3 mm (Gabon, 1997)
Panopea aldrovandii (Isognomonidae) – 254,3 mm (Morze Śródziemne, 1977)
Acesta philippienensis (Limidae) – 254,0 mm (Filipiny, 1996)
Busycon perversum (Melongenidae) – 254,0 mm (Meksyk, 2000)
Festilyria festiva (Volutidae) – 254,0 mm (Somalia, 1991)
Nautilus pompilius (Nautilidae) – 254,0 mm (Indonezja, 2003)
Isognomon isognomum (Isognomonidae) – 253,5 mm (Filipiny, 1987)
Acesta rathbuni (Limidae) – 252,0 mm (Filipiny, 2003)
Tellina brevirostris (Tellinidae) – 252,0 mm (Meksyk, 1953)
Spondylus americanus (Spondylidae) – 251,5 mm (Zat. Meksykańska, 1973)
Mając możliwość porównania rekordów muszli opublikowanych w 2005 roku (stanowiących bazę wyjściową do stworzenia powyższej listy) z wymiarami uściślonymi w 2008 roku doszukałem się jedynie 4 zmian pozycji (w górę) na „liście gigantów”.
Najwyżej sytuowany awans dotyczy gatunku – Atrina vexillum z rodziny Pinnidae.
Na liście z 2005 roku zajmował on 19. miejsce z wymiarem – 432,0 mm (1992 rok).
W zestawieniu z 2008 roku lokuje się na 17. miejscu z wymiarem – 445,0 mm (2006 rok).
Pozostałe (odleglejsze) awanse dotyczą gatunków: – Hemifusus tuba (Melongenidae), – Fusinus longissimus (Fasciolariidae), – Siliquaria angina (Siliquariidae).
Zestawienie największych muszli morskich świata nie byłoby pełne bez uwzględnienia muszli „rekordzistek” w poszczególnych rodzinach mięczaków. Tworząc poniższą listę uwzględniłem najpopularniejsze familie kolekcjonerskie, prezentując po trzy największe gatunki.
MUSZLE „REKORDZISTKI”
W WYBRANYCH RODZINACH MIĘCZAKÓW MORSKICH ŚWIATA
Rodzina: ACTEONIDAE
Pupa solidula – 40,1 mm (Filipiny, 2003)
Aceton eloisae – 35,5 mm (Oman, 1999)
Aceton variegarus – 28,2 mm (Filipiny, 1986)
Rodzina: ANGARIIDAE
Angaria sphaerula – 100,0 mm (Filipiny, 2007)
Angaria melanacantha – 94,7 mm (Filipiny, 1999)
Angaria delphinus – 88,9 mm (Zach. Australia, 1989)
Rodzina: ARCHITECTONICIDAE
Architectonica trochlearis – 87,9 mm (Wietnam, 2007)
Architectonia perspectiva – 83,3 mm (Filipiny, 2005)
Architectonica maxima – 82,0 mm (Wietnam, 2006)
Rodzina: ARCIDAE
Anadara grandis – 156,0 mm (Panama, 1977)
Anadara floridana – 152,1 mm (Floryda, 1988)
Trisidos semitorta – 139,1 mm (Filipiny, 2005)
Rodzina: ARGONAUTIDAE
Argonauta argo – 300,0 mm (Australia, 1991)
Argonauta nodosa – 292,0 mm (Pd. Australia, 1977)
Argonauta pacifica – 220,0 mm (Zach. Meksyk, 1995)
Rodzina: BUCCINIDAE
Penion maximus – 283,0 mm (Tasmania, 1991)
Penion dilatatus – 247,0 mm Nowa Zelandia, 1999)
Neptunea constricta – 237,0 mm (Rosja, 1986)
Rodzina: BULLIDAE
Bulla gouldiana – 73,5 mm (Kalifornia, 1961)
Bulla quoyii – 68,2 mm (Pd. Australia, 1963)
Bulla ampulla – 67,5 mm (Nowa Kaledonia, 2006)
Rodzina: BURSIDAE
Tutufa bardeyi – 427,0 mm (Wsch. Afryka, 2000)
Tutufa bubo – 337,0 mm (Somalia, 1979)
Tutufa tenuigranosa – 287,0 mm (Filipiny, 2007)
Rodzina: CANCELLARIIDAE
Cancellaria cooperi – 112,0 mm (Kalifornia, 1983)
Cancellaria solida – 84,9 mm (Chile, 1984)
Trigonostoma bullatum – 84,0 mm (Zach. Meksyk, 1997)
Rodzina: CARDIIDAE
Laevicardium elatum – 190,0 mm (Zat. Kalifornijska, 1959)
Cardium pseudolima – 181,0 mm (Mozambik, 2006)
Dinocardium robustum – 149,0 mm (USA, N. Carolina, 1983)
Rodzina: CASSIDAE
Cassis cornuta – 410,0 mm (no data, 1997)
Cassis madagascariensis spinela – 409,6 mm (Meksyk, 1976)
Cassis tessellata – 312,0 mm (Senegal, 1993)
Rodzina: CERITHIIDAE
Pseudovertagus nobilis – 172,0 mm (Filipiny, 2005)
Pseudovertagus clava – 129,0 mm (Tahiti, 1977)
Cerithium nodulosum – 123,7 mm (Okinawa, 1985)
Rodzina: CHAMIDAE
Chama lazarus – 166,0 mm (Pd. Afryka, 1986)
Chama frondosa – 146,7 mm (Zat. Kalifornijska, 1991)
Chama brassica – 132,0 mm (Tajlandia, 1992)
Rodzina: CLAVAGELLIDAE
Brechites giganteus – 437,5 mm (Japonia, 1988)
Brechites veitchi – 310,0 mm (Australia, 2001)
Penicillus penis – 208,8 mm (no data, 2005)
Rodzina: COLUBRARIIDAE
Colubraria muricata – 116,0 mm (Filipiny, 1998)
Colubraria soverbii – 107,0 mm (Filipiny, 2005)
Colubraria castanea – 89,8 mm (Filipiny, 1998)
Rodzina: CONIDAE
Conus pulcher – 257,0 mm (Zach. Afryka, 2005)
Conus leopardus – 221,5 mm (Hawaje, 1963)
Conus vexillum – 185,5 mm (Filipiny, 1997)
Rodzina: CORALLIOPHILIDAE
Magilus antiquus – 347,0 mm (Jawa, 2003)
Rapa rapa – 104,9 mm (Filipiny, 1990)
Coralliophila radula – 73,4 mm (Filipiny, 1984)
Rodzina: COSTELLARIIDAE
Vexillum taeniatum – 90,9 mm (Filipiny, 2006)
Vexillum citrinum – 89,1 mm (Mozambik, 2003)
Vexillum coccineum – 87,2 mm (Tajwan, 1985)
Rodzina: CYPRAEIDAE
Macrocypraea cervus – 190,5 mm (Floryda, 1971)
Cypraea tigris schilderiana – 152,9 mm (Hawaje, 1975)
Chelycypraea testudinaria – 145,6 mm (Reunion, 1988)
Rodzina: DENTALIDAE
Dentalium metivieri – 150,4 mm (Madagaskar, 2003)
Dentalium vernedei – 144,5 mm (Filipiny, 1994)
Dentalium vicdani – 140,4 mm (Filipiny, 1999)
Rodzina: EPITONIIDAE
Amaea magnifica – 128,0 mm (Tajwan, 1971)
Epitonium rugosum – 110,0 mm (Filipiny, 2006)
Claviscala terebralioides – 87,8 mm (Mozambik, 2005)
Rodzina: FASCIOLARIIDAE
Pleuroploca gigantea – 616,0 mm (Floryda, 1982)
Pleuroploca gigantea reevei – 426,0 mm (Floryda, 2002)
Pleuroploca princeps – 404,0 mm (Zach. Meksyk, 1983)
Rodzina: FICIDAE
Ficus gracilis – 181,0 mm (Tajwan, 1974)
Ficus communis – 165,0 mm (Pd. Floryda, 1975)
Ficus ventricosa – 150,0 mm (Ekwador, 1987)
Rodzina: FISSURELLIDAE
Scutus antipodes – 153,0 mm (Pd. Australia, 2000)
Scutus anatinus – 148,4 mm (Pd. Australia, 1989)
Megathura crenulata – 140,0 mm (Kalifornia, 1992)
Rodzina: HALIOTIDAE
Haliotis rufescens – 313,0 mm (Kalifornia, 1983)
Haliotis fulgens – 255,0 mm (Meksyk, 1996)
Haliotis madaka – 245,7 mm (Japonia, 2003)
Rodzina: HARPIDAE
Harpa cabriti – 133,0 mm (Mauritius, 1979)
Harpa major – 129,5 mm (Mauritius, 1987)
Harpa davidis – 119,0 mm (Filipiny, 1973)
Rodzina: HIATELLIDAE
Panopea Glycymeris – 295,0 mm (Gibraltar, 2005)
Panopea aldrovandii – 254,3 mm (Morze Śródziemne, 1977)
Panopea bitruncata – 229,0 mm (Zach. Floryda, 1999)
Rodzina: LIMIDAE
Acesta philippienensis – 254,0 mm (Filipiny, 1996)
Acesta rathbuni – 252,0 mm (Filipiny, 2003)
Lima lima – 158,0 mm (Filipiny, 1994)
Rodzina: MACTRIDAE
Tresus nuttallii – 219,0 mm (USA, Kalifornia, 1986)
Tresus capax – 217,5 mm (USA, Kalifornia, 1986)
Spisula hemphilli – 193,3 mm (USA, Kalifornia, 1930)
Rodzina: MALLEIDAE
Malleus albus – 314,0 mm (Filipiny, 1994)
Malleus malleus – 260,0 mm (Filipiny, 2003)
Malleus anatinus – 220,0 mm (Tonga, 2001)
Rodzina: MARGINELLIDAE
Marginellona gigas – 199,2 mm (Morze Chińskie, 2005)
Afrivoluta pringlei – 131,9 mm (Pd. Afryka, 1997)
Bullata bullata – 98,7 mm (Brazylia, 2002)
Rodzina: MELONGENIDAE
Syrinx aruanus – 772,0 mm (Australia, 1979)
Hemifusus colosseus – 423,0 mm (Morze Chińskie, 2003)
Hemifusus tuba – 418,9 mm (Wietnam, 2006)
Rodzina: MITRIDAE
Mitra mitra – 172,9 mm (Hawaje, 2000)
Mitra papalis – 166,0 mm (Filipiny, 1999)
Mitra swainsoni – 165,0 mm (Panama, 1999)
Rodzina: MURICIDAE
Chicoreus ramosus – 342,0 mm (Filipiny, 1992)
Hexaplex duplex – 229,0 mm (Senegal, 1985)
Hexaplex fulvescens – 222,8 mm (Floryda, 1989)
Rodzina: MYTILIDAE
Mytilus californianus – 258,0 mm (USA, Kalifornia, 1992)
Modiolus rectus – 213,0 mm (USA, Kalifornia, 1973)
Mytilus coruscum – 212,0 mm (Japonia, 1992)
Rodzina: NAUTILIDAE
Nautilus pompilius – 254,0 mm (Indonezja, 2003)
Nautilus repertus – 230,0 mm (Indonezja, 2000)
Nautilus belanensis – 221,0 mm (Palau, 2006)
Rodzina: OLIVIDAE
Oliva porphyria – 134,5 mm (Meksyk, 1987)
Oliva textilina – 113,3 mm (no data, 1997)
Oliva sericea – 112,1 mm (Filipiny, 1986)
Rodzina: OSTREIDAE
Crassostera gigas – 357,0 mm (USA, 1951)
Crassostrea gigas laperousii – 344,0 mm (Kalifornia, 1950)
Crassostrea rhizophorae – 288,0 mm (Brazylia, 1997)
Rodzina: PATELLIDAE
Ancistromesmus mexicanus – 258,5 mm (Zach. Meksyk, 1997)
Patella tabularis – 168,0 mm (Pd. Afryka, 2000)
Patella compressa – 138,0 mm (Pd. Afryka, 2003)
Rodzina: PECTINIDAE
Patinopecten caurinus – 288,0 mm (Alaska, 1918)
Crassadoma gigantea – 266,7 mm (USA, Kalifornia, 1972)
Mimachlamys townsendi – 230,0 mm (Somalia, 1985)
Rodzina: PINNIDAE
Pinna nobilis – 970,0 mm (Morze Śródziemne, 2003)
Pinna rugosa – 590,0 mm (Zach. Meksyk, 1973)
Pinna bicolor – 550,0 mm (Filipiny, 2003)
Rodzina: PLEUROTOMARIIDAE
Entemnotrochus rumphii – 284,8 mm (Tajwan, 2000)
Entemnotrochus adansonianus – 169,4 mm (Gujana Francuska, 1989)
Bayerotrochus teramachii – 150,0 mm (Tajwan, 2006)
Rodzina: PTERIIDAE
Pinctada maxima – 359,3 mm (Filipiny, 1998)
Pteria penguin – 327,0 mm (Filipiny, 2006)
Pteria lotorium – 261,0 mm (Wietnam, 2005)
Rodzina: RANELLIDAE
Charonia tritonis – 490,0 mm (Filipiny, 2002)
Charonia lampas – 395,5 mm (Morze Śródziemne, 1995)
Charonia tritonis variegata – 385,0 mm (no data, 2000)
Rodzina: SPONDYLIDAE
Spondylus varius – 323,3 mm (Indo-Pacyfik, 1977)
Spondylus calcifer – 267,0 mm (Meksyk, 1977)
Spondylus regius – 262,8 mm (Filipiny, 1986)
Rodzina: STROMBIDAE
Lambis truncata – 419,0 mm (Ocean Indyjski, 2003)
Strombus goliath – 380,0 mm (Brazylia, 2003)
Strombus gigas – 352,4 mm (Haiti, 2001)
Rodzina: TELLINIDAE
Tellina brevirostris – 252,0 mm (Meksyk, 1953)
Tellina magna – 141,0 mm (Floryda, 1976)
Phylloda foliacja – 117,1 mm (Tajlandia, 1999)
Rodzina: TEREBRIDAE
Terebra maculata – 274,0 mm (Filipiny, 1999)
Tereba guttata – 215,0 mm (Filipiny, 2007)
Tereba subulata – 192,3 mm (Wietnam, 2003)
Rodzina: TONNIDAE
Tonna galea – 315,0 mm (no data, 1991)
Tonna melanostoma – 307,0 mm (Okinawa, 2000)
Tonna olearium – 307,0 mm (Filipiny, 1960)
Malea ringens – 270,0 mm (Meksyk, 1986)
Rodzina: TRIDACNIDAE
Tridacna gigas – 1368,0 mm (Sumatra, 1963)
Tridacna derasa – 621,0 mm (Malezja, 1997)
Tridacna squamosa – 476,0 mm (Tonga, 1988)
Rodzina: TROCHIDAE
Trochus niloticus – 164,9 mm (Filipiny, 2006)
Trochus dentatus – 151,0 mm (Morze Czerwone, 1991)
Cittarium pica – 136,0 mm (Antyle, 1971)
Rodzina: TURBINELLIDAE
Turbinella angulata – 496,0 mm (Nikaragua, 1999)
Turbinella laffertyi – 418,9 mm (Mozambik, 1968)
Turbinella scolymoides – 404,0 mm (Meksyk, 1998)
Rodzina: TURBINIDAE
Turbo marmoratus – 241,0 mm (Filipiny, 2001)
Turbo jourdani – 239,8 mm (Pd. Australia, 1964)
Astraea turbanica – 184,0 mm (Kalifornia, 2004)
Rodzina: TURRITELLIDAE
Vermicularia fargoi – 290,0 mm (Floryda, 1980)
Vermicularia spirata – 232,0 mm (Pd. Floryda, 1991)
Turritella terebra – 218,6 mm (Filipiny, 1994)
Rodzina: VENERIDAE
Macrocallista nimbosa – 188,0 mm (USA, Karolina, 1976)
Tivela stultorum – 176,0 mm (USA, Kalifornia, 1950)
Mercenaria campechiensis – 168,0 mm (Floryda, 1964)
Rodzina: VERMETIDAE
Serpulorbis medusae – 460,0 mm (Tajlandia, 1992)
Serpulorbis oryzata – 271,0 mm (Meksyk,, 1961)
Serpulorbis colubrinus – 258,0 mm (Filipiny, 1988)
Rodzina: VOLUTIDAE
Melo amphora – 550,0 mm (Zach. Australia, 1980)
Adelomelon beckii – 494,5 mm (Brazylia, 1977)
Melo miltonis – 455,0 mm (Zach. Australia, 1984)
Rodzina: XENOPHORIDAE
Tugurinum longleyi – 168,0 mm (Floryda, 1971)
Tugurinum giganteum – 147,6 mm (Japonia, 1993)
Xenophora solaris – 136,3 mm (Tajwan, 1997)
Analizując ilościową przynależność muszli „rekordzistek” do poszczególnych dzielnic zoogeograficznych, zauważamy najbardziej „żyzne” pod tym względem szelfowe obszary współczesnego Wszechoceanu.
REJONY OBFITUJĄCE W NAJWIĘKSZĄ ILOŚĆ MUSZLI
O REKORDOWYCH WYMIARACH
Filipiny
Zachodni Meksyk
Kalifornia (USA)
Baja California (Meksyk)
Tajwan
Tajlandia
Australia
Japonia
Karaiby z Panamą
Wschodnia Afryka z Madagaskarem
Warto dodać, że pierwsze miejsce przysługujące szelfom Filipin wiąże się z absolutną supremacją tego obszaru pod względem liczby muszli „rekordzistek” nad pozostałymi (wyszczególnionymi) terenami.
Sprawdziłem to matematycznie na losowo wybranych rodzinach mięczaków (według „Registry of W.R.S.S., 2005”).
CYPRAEIDAE:
Na ogółem – 822 gatunki (i formy) na obszar Filipin przypada – 95 rekordów, czyli – 11,6 %
TURBINIDAE:
Na ogółem – 101 gatunków (i form) na obszar Filipin przypadają – 22 rekordy, czyli – 21,8 %
CONIDAE:
Na ogółem – 886 gatunków (i form) na obszar Filipin przypadają – 202 rekordy, czyli – 27,8 %
MITRIDAE:
Na ogółem – 193 gatunki (i formy) na obszar Filipin przypada – 58 rekordów, czyli – 30,1 %
STROMBIDAE:
Na ogółem – 224 gatunki (i formy) na obszar Filipin przypadają – 73 rekordy, czyli – 32,6 %
SPONDYLIDAE:
Na ogółem – 59 gatunków (i form) na obszar Filipin przypadają – 23 rekordy, czyli – 38,9 %
Gromadzenie muszli mięczaków w rekordowych rozmiarach może być frapującą i bez wątpienia kosztowną specjalizacja kolekcjonerską. Jak wygląda pod tym względem ranking, w którym prym wiodą kolekcjonerzy tworzący zbiory „prywatne” ?
WŁAŚCICIELE NAJWIĘKSZEJ ILOŚCI MUSZLI
„REKORDZISTEK”
„Havelet Marine” – 3244 gatunki i formy
Peter Stimpson z Tennessee w USA – 1963 gatunki i formy
W. D. Schroeder z Kalifornii w USA – 830 gatunków i form
Donald Pisor z Kalifornii w USA – 441 gatunków i form
Jacques Colomb z Francji – 332 gatunki i formy
Henrikas Danila z Litwy – 237 gatunków i form
Werner Massier z RPA – 220 gatunków i form
Gerald Munshower z Florydy w USA – 203 gatunki i formy
William Cargile z Kalifornii w USA – 170 gatunków i form
Los Angeles County Museum of Natural History – 147 gatunków i form
Warto zauważyć, że hołubione od zawsze American Museum of Natural History w Nowym Jorku dysponuje w tej kategorii – 43 rekordowymi okazami, zaś British Museum of Natural History w Londynie jedynie – 13 egzemplarzami.
Dosyć słabo wypadają także typowo „muszlowe” muzea.
Phuket Island Shell Museum w Tajlandii posiada 7 muszli „rekordzistek”, zaś The Bailey Matthews Shell Museum w Sanibel na Florydzie – 6 okazów.
Co by nie mówić, zestawienie właścicieli muszli „rekordzistek” to najbardziej labilny rozdział „Registry of W.R.S.S.”. Posiadanie „rekordu” w kolekcji wiąże się rzecz jasna z zasobnością portfela, ale także uczciwością dealera. Trudno sobie bowiem wyobrazić (uwzględniając pospolitą chęć zysku), aby handlarz posiadający w ofercie trzy okazy przewyższające oficjalny rekord, pozbył się od razu muszli największej spośród tychże trzech…Przecież sprzedaż „w odstępach czasu” coraz to większych, kolejnych egzemplarzy musi przynieś zyski zwielokrotnione…
Refleksją tą nie chcę deprecjonować walorów poznawczych „Registry of W.R.S.S.”, trzeba jednak mieć na względzie, że jest to opracowanie wielce „dynamiczne”, nadto – kalejdoskopowo zmienne.
Przedstawiam – Pan Peter Stimpson z USA…amatorski rekordzista w kolekcjonowaniu muszlowych rekordów. W zestawieniu z 2005 roku brylował na liście z liczbą: 2107 muszli, co zapewniało mu zdecydowane, pierwsze miejsce. W roku 2008 wykazał się wynikiem: 1963 okazów, tracąc tym samym pierwsze miejsce na rzecz enigmatycznego „Havelet Marine”, który w 2005 roku deklarował liczbę: 909 rekordowych muszli.
Zdjęcie otrzymałem dzięki uprzejmości Marcusa Coltro – „Femorale”, z Brazylii.
Ciągle udoskonalane metody eksploracji morskiego dna ułatwiają dotarcie do muszli o maksymalnych wymiarach w obrębie własnych gatunków. Jak się jednak okazuje, samo odszukanie okazu to jedno, zaś kwestią zasadniczą staje się w tym temacie – zasobność Wszechoceanu. Tak oto, niektóre ze starych rekordów wielkości ciągle utrzymują swoją pozycję…
NAJSTARSZE REKORDY WIELKOŚCI MUSZLI
1850 rok
Pecten excavatus (Pectinidae) – 98,1 mm (Chiny),
w posiadaniu – Academy of Natural Science, Philadelphia.
1860 rok
Coralliophila costata (Coralliophilidae) – 34,9 mm (no data),
w posiadaniu – Academy of Natural Science, Philadelphia.
Mitra barbadensis (Mitridae) – 41,5 mm (Wyspa Św. Tomasza),
w posiadaniu – Academy of Natural Science, Philadelphia.
Tonna cerevicana (Tonnidae) – 265,0 mm (Australia),
w posiadaniu – Allana Limpus’a.
Volema pyrum (Melampidae) – 73,1 mm (Morze Czerwone),
w posiadaniu – Academy of Natural Science, Philadelphia.
1870 rok
Aequipecten exasperatus (Pectinidae) – 40,7 mm (Wyspa Św. Tomasza),
w posiadaniu – Academy of Natural Science, Philadelphia.
1880 rok
Cerithium adustum (Cerithiidae) – 53,6 mm (Nikaragua),
w posiadaniu – Academy of Natural Science, Philadelphia.
Cerithium echinatum (Cerithiidae) – 57,5 mm (Wyspy Tuamotu),
w posiadaniu – Academy of Natural Science, Philadelphia.
Cerithium stercusmuscarum (Cerithiidae) – 36,4 mm (Panama),
w posiadaniu – Academy of Natural Science, Philadelphia.
1890 rok
Antalis pretiosus (Dentaliidae) – 54,6 mm (USA, Washington),
w posiadaniu – Academy of Natural Science, Philadelphia.
1900 rok
Callista kingii (Veneridae) – 64,0 mm (Tasmania),
w posiadaniu – South Australia Museum.
Conus virgo (Conidae) – 160,5 mm (no data),
w posiadaniu – South Australia Museum.
Linatella succinata (Ranellidae) – 110,0 mm (Filipiny, Bohol),
w posiadaniu – E. Guillot de Suduiraut.
1915 rok
Fusinus monkasae (Fasciolariidae) – 24,8 mm (Kalifornia),
w posiadaniu – W. D. Schroeder’a.
Periploma discus (Periplomatidae) – 42,2 mm (Kalifornia),
w posiadaniu – W.D. Schroeder’a.
1917 rok
Asperiscala bellastriata (Epitoniidae) – 23,0 mm (Kalifornia),
w posiadaniu – Helen DuShane.
1918 rok
Patinopecten caurinus (Pectinidae) – 288,0 mm (Alaska),
w posiadaniu – Regera Evans’a.
1920 rok
Terebra churea (Terebridae) – 50,3 mm (Zat. Kalifornijska),
w posiadaniu – W. D. Schroedera.
Bardzo miłym, aczkolwiek jedynym – polskim akcentem w „Registry of World Record Size Shells” jest rekord wielkości muszli należącej do kolekcji po zmarłym w 2002 roku w Kanadzie – Panu Bolesławie Rączka.
Bolesław Rączka urodził się w miasteczku Kołaczyce, koło Jasła 16 marca 1911 r. Brał udział w kampanii wrześniowej 1939 roku, a 19 września przekroczył granicę Węgier, gdzie został internowany. Po ucieczce z obozu przedostał się do Libanu, gdzie wstąpił do Brygady Strzelców Karpackich. Brał udział w Kampanii Libijskiej w obronie Tobruku.
W listopadzie 1946 roku przybył z czterema tysiącami towarzyszy broni z II Korpusu do Kanady. Pracował najpierw jako technik w stolarni na Uniwersytecie Ottawskim, później w sprzedaży nieruchomości, a następnie rozpoczął własną działalność produkcyjną. Po zdobyciu niezależności finansowej z żoną Leokadią Bloch rozpoczął podróżować po świecie, zwiedzając 78 państw.
Rozwinął naukowe zainteresowanie konchologią i został jednym z czołowych specjalistów w tej dziedzinie w Kanadzie. W ciągu 22 lat zebrał ponad 12 tysięcy muszli ze wszystkich mórz i oceanów świata. Jedną, starannie skatalogowaną kolekcję podarował Uniwersytetowi Jagiellońskiemu w Krakowie (1984 rok), pomniejsze zaś przekazał do Muzeum Morskiego w Gdyni i do Muzeum w Puszczykowie.
Zdjęcie Pana Bolesława Rączki (1947 rok) oraz przyczynek do biografii – dzięki uprzejmości: Stowarzyszenia Polskich Kombatantów w Kanadzie, Koło nr VIII, w Ottawie…Dziękuję!
A oto pełna metryka rekordowego okazu Pana Bolesława Rączki:
CASSIDAE, Semicassis granulata centriquadrata (Valenciennes, 1832), 89,9 mm (Manzanillo, Meksyk) – 1980 rok.
(Zdjęcie efektownego okazu tego gatunku zawdzięczam Panu Marcusowi Coltro „Femorale”; Sao Paulo, Brazylia).
********************
Pozostając w polskich „klimatach” – kolejna konsultacja z Panem, Andrzejem Jarzębowskim…
„CONCHA” :
Drogi Andrzeju, wiem, z wielce cenionej przeze mnie korespondencji z Tobą, że miałeś osobiste „przygody” z katalogami muszlowych rekordów. Czy mógłbyś o tym opowiedzieć na forum „CONCHY”?
ANDRZEJ JARZĘBOWSKI :
Po powrocie z Japonii w 1991 roku postanowiłem sprawdzić w swoim wydaniu „W.S.R.” (wówczas aktualny był Suplement 4 z 1990 roku) eksponaty, które wydały mi się dość spore.
I oto miałem w kolekcji – Pomalaux japonicus 137mm! (dotychczasowy notowany rekord 134,8mm z 1978 roku). Cóż za radość!!!
Sprawdzałem dalej: – Turbo cornutus, mój miał 154,5 mm! (notowany wówczas rekord 128,5mm znaleziony w 1961 roku).
I tu przyszły wątpliwości. Po spędzeniu ponad roku w Japonii wiedziałem, że Turbo cornutus jest tam powszechnie spożywany, na targach rybnych widywałem giganty prawie tak duże jak mój, a tutaj zaledwie niecałe 13 cm???
Domyśliłem się, że prawdopodobnie kolekcjonerzy japońscy nie zgłaszali wówczas swoich rekordów do „W.S.R.”.
Do tego, trafiło do mojej kolekcji gigantyczne – Melo aethiopica 362 mm!!!… Bijące ówczesny rekord należący do British Museum (348mm z 1965 roku) – nie pobity od 25 lat!
Nosiłem się z myślą zgłoszenia swoich rekordów do nowych wydań „W.S.R.” (potem ”R.W.R.S.S.”). Swoich rekordów nigdy nie zgłosiłem ze względów formalnych. Wówczas warunkiem przyjęcia zgłoszenia było potwierdzenie go przez (cytuję dosłownie): „jednego z wiodących malakologów ze znanego muzeum muszli na świecie”. Nie zależało mi na tym, by wozić gdzieś swoje trofea, a pracownicy Uniwersytetu Warszawskiego też nie mogli mi pomóc.
I dobrze się stało. Potwierdziły się moje przypuszczenia.
W roku 1992 kolekcjoner z Japonii, Hitoshi Ikeda zgłosił 120 rekordów, które znalazły się w wydaniu z 1997 roku i pobił bez problemu moje japońskie trofea.
Znany Ci z publikacji „łowca rekordów”, Pete Stimpson zgłosił w roku 2000 Melo aethiopica większe od mojego giganta.
Tak to jest z rekordami – wielokrotnie podkreślałem – zarejestrowanymi!!!
Dzisiaj są, a jutro ktoś zgłasza muszlę nowo znalezioną lub taką, którą ma w kolekcji od lat. Ogromny (niezarejestrowany) potencjał tkwi w kolekcjach rosyjskich.
Niech nikomu ze świata nie wydaje się, że ma w kolekcji rekordy Neptunei lub innych Buccinidae (są one w Rosji!). Mój wieloletni przyjaciel z Moskwy ma w kolekcji – Cypraea mappa o rozmiarze…102mm. Wie, że ma rekord. Nie zgłasza…..
„CONCHA” :
Nie mogę oprzeć się temu pytaniu…
Czy Twoje „japońskie olbrzymy” doświadczyły jednak sławy…epoletów kolekcji?
ANDRZEJ JARZĘBOWSKI :
Kilka moich „japońskich rekordów” wzbudziło ogromne zainteresowanie na jednej z pierwszych giełd w Pradze (organizowanych jeszcze w starym kinie – początek lat 90-tych, stare czasy), gdzie pokazywałem je jako perełki (zadziwiacze), ale bałem się przewożenia najcenniejszych eksponatów z kolekcji przez granice (jeszcze były, a celnicy wyjątkowo nieprzychylni!!!).
***********************
Na zakończenie wypada mi wyrazić nadzieję, że doczekamy się liczniejszych, polskich wpisów w „Registry of World Record Size Shells” !
**********
W poszukiwaniu innych faktów ze świata MUSZLI – zapraszam do kolejnych odsłon działu: ARKANA KONCHOLOGII !