List nadesłany przez Piotra, w którym zgłosił swoje przystąpienie do „I.K.M.M.” pełen był optymizmu i dobrego humoru.
Jeśli chodzi o konchistykę, pisze tak : „(…) chyba wszystko o tym zostało powiedziane przez moich kolegów i zawsze znajdą się podobieństwa w tym, jak to się zaczęło, ile lat temu i które rodziny najbardziej lubimy…Powiem tylko, że kolekcjonowałem już wiele rzeczy, ale tylko w tym przypadku zdarzyło mi się śnić o nich i może dlatego ta kolekcja wciąż jest, rozrasta się i mam nadzieję, że nadal będzie się rozwijać. Niech przemówią zdjęcia !!!”.
Zakończenie listu to pozdrowienia…ze specyficznymi przypisami, które pozwolę sobie za Autorem cytować : „(…) pozdrawiam Michała /niech się nie rozpycha :)/ oraz Jacka Żychowicza, Tomka Mordarskiego i Andrzeja Jarzębowskiego /oby żył wiecznie i karmił nas jak najdłużej :)/.
Dziękując za wsparcie, pozdrawiam również Guida i Phillipa Poppe oraz Georga Sangiouloglou”.
Mam nadzieję, że Piotr nie będzie miał mi za złe – szczegółowe cytowanie Jego listu, wszak sympatii nigdy za wiele !
A teraz, jak to powiedział Piotr Połoński – „Niech przemówią zdjęcia !!!”.
Autor wpisu – Piotr Połoński z Łodzi.
„Jadowite piękności” z brylującym w tym towarzystwie stożkiem – Conus hirasei.
Bogata reprezentacja rodziny – Harpidae.
Ten zestaw porcelanek rekomendacji nie wymaga !
Dalszy ciąg atrakcyjnej „porcelany” z kolekcji Piotra Połońskiego.
Trzecia odsłona rodziny – Cypraeidae…i ciągle coś frapującego.
Słynne niegdyś – Epitonium scalare w otoczeniu „morskich słoneczek” oraz „śmieciarek”.
Beczułkowate „zwójki”, smukłe „tibie” oraz pełna harmonii – Thatcheria mirabilis.
Tak, jak w dawnych czasach – piękna i gustowna oprawa cennych zbiorów.
Mniejsze muszle z kolekcji Piotra bezpiecznie „leżakują” w szufladach. A co te szuflady skrywają ?…Zobaczmy.
W pierwszej szufladzie mamy : „distorsia”, „bursy”, „strombidy”, „cymatia” i wreszcie ciekawą skorupkę – Gelagna succinata.
A w tej przeważają – Olividae z najcięższą w rodzinie oliwek – Oliva incrassata. Koneserzy spojrzą zaś bacznie w stronę rodziny – Marginellidae.
W tym zestawie warto zwrócić uwagę na umaszczoną w „tygrysie pasy” zwójkę – Harpulina loroisi.
W tej szufladzie dominują spiczaste rodziny – Cerithiidae i Terebridae.
No tak…centralnie – Conus hirasei, po bokach – Conus bullatus i Conus princeps, a niżej – Conus barthelemyi…no i jeszcze parę pięknych stożków.
Różnokolorowe „maluchy” w kolekcji Piotra Połońskiego.
Coś dla początkujących „konchistów”…
Zawartość tych eleganckich pudełeczek stranowią porcelankowe mikrusy, prawdziwe „klejnoty głębin”.
I kolejne drobiazgi, które do zdjęcia musiały opuścić swe bezpieczne schronienie.
Przesłane w listopadzie 2007 roku ? uzupełnienie prezentacji porcelanek Piotra Połońskiego potwierdza Jego kunszt w dobieraniu muszlowych ?gemów?.