Kontakt i Twoja opinia

Bardzo ciekawa i ładna strona, z przyjemnością przeczytałem wywiad z prof. Tomaszem Umińskim, na którego wykłady miałem zaszczyt uczęszczać wiele lat temu. Piękne zdjęcia muszli.

Szanowny Panie, co prawda nic a nic nie znam się na bryuchonogach, ale żywię, podobnie jak Pan, gorące uwielbienie dla Pana Profesora Tomasza Umińskiego. Miałam zaszczyt i przyjemność brać udział w Jego wykładach na Wydziale Biologii (1993/1994). Wymęczeni zajęciami laboratoryjnymi z chemii na Ochocie gnaliśmy na Krakowskie i słuchaliśmy z zapartym tchem. Pomijając nawet ogromną wiedzę Pana Profesora, jest typem wykładowcy-gawędziarza; nieśmiało-kpiącym tonem niby podawał nam wiadomości, trochę nas zabawiał, a tak naprawdę – uczył porządnie myśleć. Te słynne pytania, do których nas „wyrywał”: „Dlaczego ssaki mają czaszki?” – my podsuwaliśmy, po co. „Dlatego, że gady miały czaszki!” To chyba „ostatni, co tak poloneza wodzi!”

Super info o mieczakach - dziekuje.

Dzięki Panie Jacku za Stronę i muzykę

Panie Jacku.
Pana stronę odwiedzam kiedy mi tylko czas na to pozwala. Czytam ja z wielkim zainteresowaniem. Zbieram muszle od kilku lat, lubię patrzeć na nie, słuchać ich szumu.
Gratuluję Panu wspaniałej kolekcji muszli.

Panie Jacku. Zajrzałem na Pana stronę przypadkiem i jestem pod dużym wrażeniem. Najbardziej zainteresował mnie artykuł o symbolice muszli w chrześcijaństwie. Ponieważ jestem corocznym uczestnikiem konferencji naukowych poświęconych św. Jakubowi w Krakowie, dużo na temat Pectus maximus i Pectus jacobeus wiedziałem, ale Pan mnie zaskoczył. Gratuluję . Stanley

Cała strona wybitnie dopieszczona. Najciekawszy zaś dział to Shell Shows – relacje. Aż trudno uwierzyć, że na świecie odbywa się tyle imprez muszlowych, i że skupiają uwagę tylu hobbystów. Super!

Panie Jacku,ta strona jest cudowna,ma pan przepiękną kolekcję,muszle są dla mnie cudem natury,mam swoją własną kolekcję i jestem w niej zakochana,fascynują mnie każde rodzaje muszli…Wracając do Pańskiej strony to muszę przyznać że jest bardzo ciekawa i dużo można się z niej dowiedzieć,oby tak dalej,pozdrawiam i gratuluję…..Basia

Panie Jacku, czymś nadzwyczajnym było dla nas spotkanie z Panem i niezwykle gustownie zaprezentowanymi muszlami podczas Dni Radzionkowa – „Galeria pod chmurką”. Wreszcie znaleźliśmy czas, aby doczytać i pooglądać dokładnie całe „zaplecze” Pańskich muszlowych opowiadań. Gratulujemy! Warto wracać do „Conchy”!
Danka i Grześ Kozakowie

Dear Jacek, just watching the news this morning and saw the tragic event that has lead to the loss of your countries leaders. The pictures of your country in mourning are so sad. Even though we have never met my heart is with you for your country to deal with the pain of the loss. You take care, prayers and hugs from us both here in Oregon, friends always – Mark and Elgie

Drogi Jacku. Mam nadzieje, że nie będziesz sugerował się poprzednim wpisem mojego imiennika. Zawsze podkreślałem, że nasza pasja to nie tylko pozostałości po mięczakach poukładane na półkach czy też w szufladach, ale kontakty z ludźmi o podobnym zamiłowaniu. W wielkim skrócie: profesjonalna strona prowadzona przez kolekcjonera, dla kolekcjonerów jak również o kolekcjonerach i ich „miłości”

Witam!
Tak sobie czytam te wpisy i napiszę swoje zdanie, co do redagowania: ZA DUŻO – o ludziach; ZA MAŁO – o muszlach!

Proszę Pana!
Niesamowicie redaguje Pan swoją CONCHĘ. To się po prostu czyta w wielką przyjemnością! Z wykształcenia jestem zoologiem, więc przede wszystkim doceniam walory merytoryczne, jednak cała otoczka reportersko-emocjonalna jest wybitnie wciągająca. Pan nie pisze – Pan opowiada.
Życzę powodzenia!
Jurek Ceglarski

Panie Jacku, uważam, że rozbudowa działu „Arkana Konchologii” o wiadomości z zakresu wiedzy konchologicznej to świetny pomysł. Rokuje doskonale w kontekście dotychczasowej jakości Pańskiej witryny. Powiem szczerze – nareszcie !
Pozdrawiam! Marcia

Zajrzałam na Pana stronę przy okazji poszukiwań muszli ślimaków z rodzaju wstężyk – Cepea, a szczególnie Cepaea vindobonensis. Zainteresowało mnie to ze względu na to, że piszę pracę magisterską na temat polimorfizmu muszli wsteżyka austriackiego w Polsce południowo – wschopdniej.
GRATULUJĘ PASJI I WYJĄTKOWYCH OKAZÓW!!!!!!

Proszę Pana, o muszlach i ich różnorodności nie miałem pojęcia. Przed wakacjami dowiedziałem się, że niektóre ich gatunki trafiły na listę CITES, czyli objętych zakazami wywozowymi. Na pańskiej stronie znalazłem galerię – muszli w CITES. Kapitalna sprawa – przejrzyście zrealizowana. Godna polecenia przed egzotycznymi wakacjami. Powodzenia. Bartek.

Dla Mnie rewelacja.Jestem kolekcjonerką już od kilkunastu lat. Muszle to dla Mnie coś wyjatkowego, wspaniałego. Ma Pan cudowną kolekcję, pozazdroscic. Serdecznie pozdrawiam.

Dear Jacek:
It was a great pleasure to hear from you and indeed I must say that before you I knew no shell collectors from Poland at all. Along the years I have been collecting shells (about 40 years now…), I corresponded with lots of collectors from all over the world, including most European countries (Spain, France, England, Belgium, Netherlands, Switzerland, Germany, Italy, Austria, Hungary, Malta, Cyprus, Russia), but never from Poland, so this is an added pleasure.I was curious to see the name of your web site. Does „concha” have an exact meaning in Polish? I ask because in Portuguese „concha” means „shell”.
Please let me know your opinions about our publication.Do keep in touch and very best wishes from António Monteiro

Дорогой Jacek,
Огромное спасибо за внимание к нашему клубу и ко мне лично!
Желаю тебе успехов ,много новых друзей и счастья.
Удачи. Александр Медведев

Panie Jacku!
Dzisiaj, kiedy po 10 latach odchodzę z „Karolinki” czuję się zobowiązany, aby Panu serdecznie podziękować za radość współpracy z Panem. Jest Pan wyjątkową osobowością i cieszę się, że miałem przyjemność poznać Pana i współpracować z Panem. Pana pasja, entuzjazm i profesjonalizm był powodem mojej satysfakcji i dumy! Czułem się zobowiązany, aby Pana wraz ze swoją pasą „wyciągnąć” z z czterech ścian i niemal zmusić Pana do podzielenia się swoją kolekcją i pasją z innymi. Myślę, że jest to dla nas zaszczyt, że wśród mieszkańców Radzionkowa jest taka osoba. Bardzo cieszę się, że podzielił się Pan z nami tą pasją i dał nam tyle radości. Cieszę się, że było mi dane z Panem współpracować. Jest Pan WIELKI !!! Dzięki, serdecznie pozdrawiam. Marian Prodlik były dyrektor Centrum Kultury „Karolinka”.

A wonderfull webside with many good information and links
Willem

Cudowna kolekcja Jacku – żałuję, że nie mogłam być na Twojej wystawie:( Strona bardzo profesjonalna!! Życzę Ci z całego serca jak największej możliwości powiększania tych przepięknych cudów natury! Jesteś wspaniałym, ambitnym, przeciekawym człowiekiem i za to ogromnie Cię cenię. Życzę Ci dalszych sukcesów i satysfakcji-pozdrawiam serdecznie

Wspaniała kolekcja, ciekawa prelekcja dla moich uczniów, z którymi miałam przyjemnośc odwiedzic wystawę. Dziękujemy za życzliwośc, życzymy powodzenia w dalszym powiększaniu już i tak ogromnej kolekcji.
Zapraszam na stronę SP1 i do naszej galerii, gdzie znajdują się zdjęcia z przebiegu naszego spotkania.
Iwona Atamaniuk

Witam, serdecznie dziękuję za wpis na mojej stronie, ma Pan piękną kolekcję, ja za bardzo nie wiem co mam tutaj napisać..Najpięknieszą rzeczą jest to że człowiek ma jakieś ciekawe hobby, które pozwala aby na chwilę oderwać się od codziennych obowiązków.Pozdrawiam..!

Dear Jacek,
You do have a great website and a great love of shells. I admire you. Your collection of 5000 shells is awesome!
Best regards,Antonio S. dela Cruz
Tonyshells Ltd.
14 Esperanza st. Tinajeros Malabon City
NCR Philippines 1470
www.tonyshells.com

każdego dnia „do kawki” przegladam na tej stronce muszle…sa przepiekne ! Bardzo ciekawe artukuły i profile innych kolekcjonerów.
Zbieram muszle od 12 lat, a własciwie powinnam napisać, że prowadze „schronisko” dla muszli…tych niechcianych, nieładnych, uszkodzonych, bezwartosciowych….specjalnie wyszukuje takie egzemplarze które nie znjadą nabywców wsród kolekcjonerów ani nawet wsród przypadkowych osób kupujacych je „na pamiatke”.
Połamane szponiatki, ukruszone conusy, rozkolce bez grzebieni, znajduja u mnie swój „dom”. Mam osobny pokój na kolekcje tych niechcianych muszli i potrafie przesiedziec tam całe godziny głaskajac je i gadając do nich hi hi:) Nazbierało sie ich około tysiaca sztuk.
Barzdo chetnie i natychmiast odkupię wszytskie „niechciane” egzemplarze :)
pozdrowienia dla wszystkich wielbicieli wapiennych domków podwodnych architektów.
Olucha gg8531661

Witam!
Nie trafiłem na tą stronę zupełnie przypadkiem, poznałem ją już kilka miesięcy po jej powstaniu. Muszę przyznać że przy całym tempie naszej pracy, znalezienie dodatkowego czasu na prowadzenie i administrowanie takiej strony, to duże wyzwanie. Strona jest w bardzo dobrej oprawie graficznej, czytelna i przejrzysta. Sam będąc posiadaczem zbioru muszli, korzystam z niej i lubię do niej wracać. Będąc uczestnikiem dorocznej giełdy w Pradze obserwuję mozolną pracę Pana Jacka Glanca, który uzupełnia stronę praktycznie na bieżąco. Uważam, że jest to najlepsza polska strona obejmująca tę wąską dziedzinę wiedzy. Dzięki znajomości sporej grupy polskich kolekcjonerów „rozpycham” swoje własne półki i życzę Panu Jackowi Glancowi sukcesów, wielkiego zbioru i niepowtarzalnych freaków.
Jest to profesjonalnie prowadzona strona.
Pozdrawiam
Tomasz Melnyczuk

Witam!Dech w piersiach mi zapiera gdy widzę Pana gigantyczny i barwny zbiór. Byłam zaszczycona oglądając go na własne oczy i słuchając Pana ciekawych opowieści na temat muszli.Zyczę powodzenia w dalszym powiększaniu Pańskiego zbioru.P.S.: Serdeczne pozdrowienia dla Córki Magdy (mojej Przyjaciółki).Joasia, lat 14

Witam.
Trafiłem na tą witrynę przypadkiem i jest dla mnie pięknym odkyciem.
Kolekcjonujemy z żoną małe charakterystyczne popielniczki. Zbiór liczy już 192 szt. Wśród nich mamy 2 z muszlami.
Gratulujemy pięknej, o głebokiej wiedzy witryny.
Pozdrawiamy
Barbara i Grzegorz

Z wykształcenia jestem muzykiem, ściślej – specjalizuję się w muzykoterapii…Czego więc szukałem na Pańskiej stronie internetowej? Przypadek, bo przywiodła mnie tutaj „muzyka z wnętrza muszli” w wykonaniu T. Adolfssona. Powiem tak /a znam się na tym/ – tak dobra muzyka z użyciem takiego właśnie niepowtarzalnego i wręcz prehistorycznego instrumentarium – to rzadkość. Pańska witryna jest bardzo ciepła w odbiorze /na tym też się znam/ – nie dziwię się więc, że udało się Panu nakłonić szwedzkiego muzyka do użyczenia tych czterech utworów. Pozdrawiam.

Witam!
Wchodzę po raz -enty- na tą stronkę i zachwycam się muszlami, których pewnie nigdy nie będę mieć. Pasjonuję sie muszlami od paru lat…chyba 4… mam w swojej kolekcji około 500 muszli, ale większości jest po kilka sztuk więc w sumie nie ma ich tak wiele. Dla takich jak ja ta strona to – Natchnienie…
Pozdrawiam :) i wszystkich chętnych do rozmowy zapraszam na gg 8407019

Strona super nic dodać, pozdrawiam i życzę dalszych sukcesów.

Bardzo wartościowa strona …gratuluję!!!
Sam jestem hodowcą ślimaków na skalę towarową, ale lubię muszle i mam ich sporo głównie gatunków które hoduję…www.hodowlaslimaka.webpark.pl

Panie Jacku,
W przeciwieństwie do większości odwiedzających pańską stronę internetową nie jestem [a raczej nie byłem:)] miłośnikiem muszli. Sprawą, która mnie przygnała; na tę stronę była związana z tematem mojej pracy magisterskiej (a mianowicie ze specyficznym rodzajem importu). Brzmi on: „Muszle kauri w środkowej Europie we wczesnej epoce żelaza”; (tj. pomiędzy około 700/ 750 a 400/450 r. p. n. e.). Niemniej jednak oglądając Pańską galerię zatrzymywałem się przy każdym zdjęciu. Jeszcze większe zdziwienie ogarnęło mnie, gdy zauważyłem artykuł o archeologii. Musze przyznać, że w nieprzebranych zasobach Internetu Pańska strona zasługuje na wielkie uznanie.

Dzień dobry,
z wielka przyjemnościa obejrzałam Pana kolekcje przepieknych muszli. Musze przyznac ze jest imponująca. Jestem także zapaloną kolekcjonerką muszli.
Moje zbiory są skromniejsze. Jestem pracownikiem urzędu Miejskiego w Boguszowie – Gorcach , miasta partnerskiego Radzionkowa.
Chciałabym, jesli to jest mozliwe nawiązac z panem kolekcjonerskie kontakty.
Pozdrawiam
Halina Zawierucha

Będąc u Rodziny Glanc miałem okazję zobaczyć tę niepowtarzalną wystawę. Jest wspaniała. Tym, którzy nie mają okazji jej bezpośredniego oglądnięcia polecam tę właśnie stronę. Warto to zobaczyć. Panu Jackowi dziękuję za prezentację swoich eksponatów i za przybliżenie ich historii i pochodzenia. Życzę dużo dobrego i dalszych sukcesów

Drogi Jacku!Dzięki Twojej uprzejmości dotarł do mnie pierwszy numer THE CONE COLLECTOR, nowego, pasjonującego periodyka planowanego jako publikacja internetowa. Po jego lekturze postanowiłem podzielić się z Tobą kilkoma uwagami, które (być może) okażą się ciekawe także dla czytelników CONCHY.
Po przeczytaniu szeregu interesujących artykułów, czytelnik dość szybko przechodzi do ostatniej części tej publikacji, gdzie na 9-ciu stronach przedstawiono zestawienie nowych gatunków i podgatunków stożków opisanych w latach 1995-2006 (w dwóch „sześcioletnich” częściach, odpowiednio dla lat 1995-2000 i 2001-2006). Moje uwagi dotyczyć będą tego zestawienia:
1. Konieczność prezentacji zestawienia począwszy od roku 1995 została przedstawiona przez jego autorów, należy jednak podkreślić, że swego rodzaju „Encyklopedia stożków Indo-Pacyfiku”, czyli Manual of the Living Conidae – Vol.I: Indo-Pacific Region, wydana właśnie w 1995 roku, okazała się publikacją tak ważną, że stanowi obecnie ramy czasowe dla dalszych publikacji i uzupełnień (jaka szkoda, że nigdy nie opracowano Vol.II). A przecież nie jest to tylko lista stożków, lecz szalenie bogata publikacja zawierająca opisy gatunków, obszary ich występowania, klucze do prawidłowego oznaczania i wiele bezcennych uwag na temat różnic w budowie muszli, a przede wszystkim ilustracje przedstawiające dziesiątki form i odmian kolorystycznych w ramach danego gatunku. Warto posiadać i czytać książki, które są kamieniem milowym w interesującej nas dziedzinie! (jak wiesz, zawsze rozstrzygałem dylemat: „zakupić muszlę czy książkę?” na korzyść nowej publikacji).
2. W ciągu 12-tu lat 1995-2006 opisano 91 nowych gatunków i podgatunków stożków (piszę 91, bo ważność systematyki niektórych gatunków kwestionują sami autorzy zestawienia). To ogromna ilość, niewyobrażalna dla innych dokładniej przestudiowanych i usystematyzowanych rodzin, jak np. porcelanki. Dla zwykłego kolekcjonera (nie specjalizującego się w stożkach) to ilość przytłaczająca, znacznie przekraczająca tempo rozwoju jego kolekcji w ramach tej rodziny (nie znam zbyt wielu polskich kolekcji stożków przekraczających 100 gatunków i podgatunków i przyrastających potem w tempie 10 nowych gatunków rocznie (z pierwszą setką pójdzie całkiem łatwo, z drugą gorzej)).
3. Po dotarciu do dodatkowych danych, opisujących maksymalny rozmiar każdego z gatunków, można obliczyć, że stożki opisane w latach 1995-2000 dorastają średnio (bazując na 35 z 37 opisanych, dla 2-ch nie miałem danych) do 36,5 mm, zaś opisane w latach 2001-2006 do 33,4mm (dane dla 43 z 54 opisanych w tym okresie). Jest to średni maksymalny rozmiar dla nowo-opisanych. To zła wiadomość! Przecież nie w każdym gatunku trafimy te największe! A to oznacza, że większość z nowych gatunków leży poza obszarem zainteresowania prawie każdego kolekcjonera w naszym kraju. Piszę „prawie”, bo znam zaledwie kilku, którzy na przestrzeni kilkunastu lat interesowali się całą armią takich „maluszków” (choć ogromnych w swoim gatunku) oferowanych w naszej firmie.
4. Jak to możliwe, że w ciągu 12-tu lat 1995-2006 opisano 91 nowych gatunków i podgatunków zwierząt należących do jednej rodziny? Czyżby wróciły czasy Linneusza i Lamarcka oraz wielkich odkryć geograficznych? Z zestawienia wynika, że w latach 1995-2000 opisano 37 gatunków: 7 gatunków z Nowej Kaledonii, 6 z Bahamów, 3 z Brazylii oraz po 1 lub 2-ch z innych rejonów. W tych latach ogromny wkład wnieśli naukowcy od dawna specjalizujący się w Conidae: Petuch, Moolenbeek, Röckel, Richard, Delsaerdt, Rolan i kilku innych. W latach 2001-2006 opisano 54! nowe gatunki: 10 z obszaru Filipin, 9 z Angoli, 8 z Brazylii, po 6 z Madagaskaru i Wysp Zielonego Przylądka i tylko nieliczne z innych obszarów (dość logiczne). Z Nowej Kaldonii: 0! W tych latach do opisu nowych gatunków (oprócz poprzednio wymienionych) znacznie przyczynili się specjaliści powszechnie kojarzeni z innymi rodzinami mięczaków: Lorenz (porcelanki), Coltro (micro-shells), Poppe (zwójki i nie tylko), co świadczy o rozszerzeniu ich zainteresowań na tę nie „spenetrowaną” jeszcze rodzinę.
5. Ważność systematyki wielu z opisanych 91 nowych gatunków i podgatunków zakwestionowano zanim zdążyły na dobre zaistnieć w malakologii. Niestety, jak widać w tym wyścigu popełniono wiele false-startów. Publikowanie w recenzowanych periodykach i weryfikacja tekstów przez specjalistów przynosi na ogół dobre efekty i zabezpiecza przed takimi „niewypałami”. Starajmy się recenzować teksty, nawet jeśli publikujemy w internecie – mogą posłużyć komuś do czerpania wiedzy (ostatnie zdanie nie dotyczy CONCHY, zawsze doceniałem rzetelne i staranne przygotowanie artykułów na Twojej stronie).A jednak szalenie się cieszę, że na początku lat 90-tych pozostawiłem do dalszej decyzji i rozpoznania sporo stożków z obszaru Afryki Zachodniej i Wysp Zielonego Przylądka, które jakoś dziwnie mi nie pasowały do istniejącej wówczas systematyki. Mam obecnie w kolekcji wiele nowych gatunków! Nie lekceważcie muszli bez opisu (oczywiście, dane dotyczące pochodzenia są szalenie ważne, o ile są wiarygodne), kiedyś może sami je nazwiecie?!Serdeczne pozdrowienia dla Ciebie i Wszystkich Czytelników CONCHY!

Stronka ta zasługuje na same bisy.Przepiekna galeria muszli zchwyca nawet takich amatorów jak ja.Oby tak dalej.Gratulacje.

Hi, dear Jacek!
Thanks a lot for Your beautiful and very intresting articles about shellcollecting and shellcollectors in Russia!!! I’m a journalist, and as professional only could say, that You made all job VERY PROFESSIONAL! SUPER! THANKS A LOT, dear friend!
With best wishews from Moscow
Alexey.

Poradzono mi, bym zajrzał na stronę poświęconą muszlom, muszelkom, małżom i ślimakom. Zajrzałem, i nie pożałowałem.
Strona jest pięknie prowadzona z prawdziwym zaangażowaniem i zamiłowaniem. Można tu obejrzeć wspaniałą kolekcję muszli z różnych krajów, różnych kontynentów, zapoznać się z ludźmi, których pasją życiową jest kolekcjonowanie i zapoznawanie się z życiem, znaczeniem i obyczajami tych często niedocenianych, a na pewno nierozumianych stworzonek. Można też wziąć udział w ‚konchologicznym życiu’ przez włączenie się do Internetowego Klubu Konchologicznego. Bardzo polecam zapoznanie się z tą stroną elegancko prowadzoną przez Jacka Glanca.
Choć nie jestem zoologiem, a tym bardziej konchiologiem, mam słabość do tych stworzonek, producentów tak ślicznych i niezwykle interesujących z biochemicznego punktu widzenia konstrukcji. Jest kilka informacji z zakresu etnokonchiologii i na mojej stronie.
Mam też osobiste racje, by mieć słabość do muszli. W najcięższych czasach, kiedy woda marzła w garnku na ‚krystku’, a w czasie deszczu woda lała się z sufitu na pierzynę, piękna muszla przywieziona skądś jako pamiątka i umieszczona z nabożeństwem na półce z pamiątkami stanowiła doskonałą ucieczkę przed udręką życia codziennego. Wystarczyło zdjąć ją z półki, wejść pod pierzynę, przycisnąć ją do ucha i już było się w innym świecie, pełnym słońca, ciepła i wspaniałego szumu morza. Przez długie lata zastanawiałem się, jak w muszli zaklęty został szum ciepłych mórz. Teraz wiem, że to nie nagranie, że to dzięki niezwykłej konstrukcji muszli, konstrukcji, która była natchnieniem wielu biomatematyków, słuchamy siebie, tylko w cudownie przetworzony sposób.
Teraz też wiem, że ucieczki w krainy szczęścia zawdzięczałem szponiałce, ale bardziej podoba mi się jej łacińska nazwa, bardziej tajemnicza i dzwięczna – Lambris chirarga chirarga z zaklętym w niej nagraniem fal Paciku, gdzie po wielu latach sam się znalazłem…
PRZYPIS „CONCHY”.
Odczuwając przeogromną satysfakcję…pragnę nadmienić, że p. Profesor ROMAN ANTOSZEWSKI jest z wykształcenia fizjologiem roślin. Wykładał na wielu uniwersytetach /Szwecja, USA, Niemcy, Holandia, Trynidad, Singapur/; opublikował ponad sto prac naukowych w czasopismach polskich i zagranicznych. Obecnie mieszka i pracuje w Nowej Zelandii. Jest autorem witryny zawierającej najpełniejszą netografię ważniejszych polskich pozycji internetowych. Adres strony http://homepages.ihug.co.nz/~antora/

Oczywiście nieustające słowa uznania dla Autora.
Najważniejsze, że wreszcie strona działa poprawnie, płynnie
i bez długiego „ładowania”, które poprzednio było nagminne …
Serdecznie pozdrawiam.
PRZYPIS „CONCHY”. Wspomniane uchybienia /w okresie od 06.01.2006 do 13.02.2006/ wynikały z niezależnych ode mnie usterek technicznych. Za wszelkie niedogodności – gorąco przepraszam! Obecnie „CONCHA” korzysta z zasobów serwerowych firmy CompNet 2, co mam nadzieję, wyeliminowało wszelkie niedociągnięcia techniczne. /Jacek Glanc

CONCHA bardzo piękna, congratulations!
Przepraszam, mój adres http://www.kolouch.com/ zmienić na http://lrk.host.sk/. Witam wszystkich konchistykow także na mojim webu! Luboš
lrk@seznam.cz

Należę do grona stałych czytelników ”Conchy”, śledząc jej rozwój od kilkunastu miesięcy. Uważam, że jest jedną z najlepszych witryn kolekcjonerskich w Polsce, nie mając sobie równych w dziedzinie konchistyki! Częste aktualizacje, interesujące tematy, szerokie tło prezentowanych zagadnień oraz bardzo komunikatywne komentarze Autora – skłanają mnie do ciągłych powrotów. Gratuluję!!! p.s. Wspaniała kolekcja!

Witam wszystkich po raz kolejny, witam również kolejnego członka „Pasjonatów”. Gratuluję kolejnych ciekawych informacji w tym „Gawęd” prof. A.Samka. Niestety ale tzw „Gawęda trzecia” zawiera istotny błąd, o którym warto napisać. Otóż pierwszy znany znaczek z muszlą nie ukazał się w 1935 na Kajmanach a w 1859 na Bahamach. Do wspomnianego znaczka o nominale 1 funta z 1935 ukazało się ponad kilkadziesiąt odmian (nominały, roczniki, kraje, itp) Tak więc za pierwszy znaczek z motywem conchy uznaćnależy w/w jedno pensówkę. Chętnych odsyłam do strony Guido T. Poppa i Philippe Poppa. www.conchology.be/en/shellrelated/stampsyear.php?year=1859
PRZYPIS „CONCHY”.
Sugestię Jarka Turka poddałem opinii absolutnego znawcy tematyki konchofilatelistycznej p. Toma Walkera, sekretarza B.S.C.C. Potwierdza On, iż rzeczywiście pierwszy znaczek „z muszlą” wydano 10 czerwca 1859 roku na Wyspach Bahama. Osobiście wspominałem o tym w dziale: „Shell related – Konchofilatelistyka”.
Jacek Glanc

Jestem zakochana w tej stronie….ogladam muszle w kazdej wolnej chwili….dziekuje za ta stronke jestem pod ogromnym wrażeniem..tak trzymać GRATULACJE

Jak już wspominałem w wielu rozmowach telefonicznych strona bardzo ciekawa i wypełniająca lukę w kolekcjonertswie. Gratuluje prężnie rozrastającej się strony, nowych wpisów do I.K.M.M. jak również nowych pomysłów. Jeszcze raz gratuluję i życzę powodzenia w przyszłości zarówno w prowadzeniu strony jak również przy powiększaniu kolekcji.

Super strona ,podziwiam Pana ma pan swietna kolekcje!!!!

Wspaniała strona, bardzo osobista, a jednak obiektywna i w pełni profesjonalna. Szalenie ciekawe artykuły, zarówno dla początkujących jak i doświadczonych hobbystów. Podziwiam osobiste zaangażowanie, oryginalne pomysły i ogromny nakład pracy Autora. Serdecznie gratuluję i życzę wielu dalszych ciepłych opinii i słów uznania – Andrzej Jarzębowski

Ta i kilka podobnych stron to to co szukalem przez wiele lat. Zachwyca mnie ogrom pracy włożony w przygotowanie tej strony i podziwiam jej profesjonalizm. Chętnie nawiąże kontakt z innymi pasjonatami celem zorganizowania wspólnej wystawy. Nadal uważam, że najbardziej urokliwe jest zdobywanie okazów do kolekcji własnoręczniw nad brzegiem morza. A może by tak zrobić wyprawę do np. Tajlandii ?

Cała strona prawie jak Żywiec…
Najlepsza polska strona o tematyce konchologicznej!
Cytuję: Yes, yes, yes!!!