„O MUSZLACH W KOŚCIELE I RELIGII”

Pogawędka dla dzieci w Katolickim Centrum Młodzieży; 2013.

religia2013_1

Muszla „przegrzebka św. Jakuba” to jeden z najstarszych symboli chrześcijańskiej Europy. Bowiem każdy, kto pielgrzymował do hiszpańskiego Santiago de Compostela, wieszał ją na szyi, albo mocował do pątniczego tobołka. Zresztą, te same skorupki wskazują drogę do Sanktuarium św. Jakuba Starszego i dosłownie „kolą” w oczy współczesnych obieżyświatów. Problem tylko w tym, kto zna dzisiaj ich historię!?

Jest taki fragment w starotestamentowym proroctwie Izajasza: „Chodźcie i spór ze mną wiedźcie! – mówi Pan. Choćby wasze grzechy były jak szkarłat, nad śnieg wybieleją; choćby były jak purpura, staną się białe jak wełna”,(Iz 1, 18).
Ileż razy wybrzmiały już w polskich świątyniach. Szkoda, że tak niewielu słuchaczy wie, że cenne barwniki wymienione w tym cytacie, to efekt ślimaczego żywota dwóch niepozornych rozkolców.

W Apokalipsie św. Jana czytamy: „Weselmy się i radujmy, bo nadeszły Gody Baranka, a Jego Oblubienica przystroiła się i dano jej przyoblec bisior lśniący i czysty. Bisior bowiem oznacza czyny sprawiedliwe świętych”, (Ap 19, 8).
I kto, słysząc te słowa, pomyśli o śródziemnomorskiej rekordzistce ” Pinna nobilis, jako o dostarczycielce najcenniejszego z cennych włókien!”

W jednej z piękniejszych przypowieści czytamy: „Dalej, podobne jest Królestwo Niebieskie do kupca poszukującego pięknych pereł. Gdy znalazł jedną drogocenną perłę; poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją”, (Mt 13, 45-46).
Czy to możliwe, że odwieczny srebrzysto-lśniący obiekt pożądania powstaje w tak chropowatym i nieatrakcyjnym wnętrzu perłopława Pinctada maxima!?

Takich, zaskakujących historii jest wiele.
O nich właśnie opowiadałem dzieciom. Wszak, czym skorupka za młodu nasiąknie?

religia2013_2 religia2013_3

religia2013_4